Armoede

Van begin januari t/m half maart heb ik Engelse les gegeven in het noorden van India. Onderwijs is zó belangrijk in dit soort landen. In de weekenden heb ik veel plaatsen bezocht en na deze (eerste) ervaring als leraar ben ik nog 2 weken rond gaan reizen, met niet meer dan een rugzak met wat kleren, een camera om mijn nek en een reisgids in de hand.
Ik heb veel van het land gezien en ik moet zeggen, India is ongelooflijk mooi!

Je hebt er echt van alles:
- Qua natuur; sneeuwrijke bergreuzen, woeste woestijnen, kustgebieden met prachtige stranden en de heilige rivier De Ganges
- Qua geloof; Hindoeïsme, Boeddhisme, Sikhisme, en alle isme's die je maar kunt verzinnen.
- En prachtige gebouwen van de Taj Mahal in Agra tot de Gouden Tempel in Amritsar.


India is zo divers dat je het eigenlijk niet als één land kunt bestempelen

Er is echter één ding wat in alle gebieden aanwezig is en minder mooi is. En dat is armoede... En dan heb ik het niet over het soort armoede als in "ik heb geen geld om een auto te kopen", maar meer in de zin van  "ik heb geen geld om vandaag rijst te kopen voor mijn familie."

Wat er gebeurt is dat in arme gezinnen de kinderen niet naar school gaan. De ouders (zelf geen onderwijs genoten) verdienen zo weinig dat ze hun kinderen al op vroege leeftijd aan het werk zetten om als gezin toch genoeg eten te kunnen kopen en verplichtingen af te lossen.

Tijdens mijn reis heb ik kinderen, nog geen 10 jaar, zwaar fysiek werk zien doen. Ik zag kinderen die de dag door moesten brengen op straat, in een poging om ansichtkaarten te verkopen aan toeristen of chai (Indiase thee) aan de lokale bevolking. In het ergste geval (en dit was geen uitzondering) werd er gebedeld of gingen ze door het afval op zoek naar eten of bruikbare spullen.

Het gevolg is dat deze kinderen hun leven lang blijven hangen in ongeschoold, slecht betaald (en ongezond) werk en hun eigen kinderen ook weer vroeg aan het werk moeten zetten voor het aanvullend inkomen. Deze vicieuze cirkel van armoede moet worden doorbroken.